In de afgelopen week hebben we onze eerste periode van taalles afgesloten. Klaas gaat verder met lessen bij Ezra.

Dineke en Meghann krijgen een nieuwe lerares. We hebben Ezra en zijn vrouw Sarala even in het zonnetje gezet. Hun gastvrijheid maakte onze eerste periode hier een stuk makkelijker. We hebben ondanks verschillende wereldbeelden een vriendschap met hen opgebouwd. Ezra heeft mij nieuw inzicht gegeven in het begrip gebed. Hij bad als we met de les begonnen, als we pauze namen en als we de les afsloten, als zijn vrouw iets buiten de deur moest doen, als zijn kinderen naar school gingen. Bless the breaktime, bless the person who prepared the snacks, bless the shop where the snacks were bought. Ezra vertelt vaak over hoe hij Gods zorg heeft ervaren. Soms voelde dat een beetje aan als magisch denken, voor een grefo als ik. Omdat dit gebeurde, lukte dit! God zit waarschijnlijk meer in de details dan ik opmerk, en is minder goed te volgen dan ik denk te zien.

De laatste weken hebben Klaas en ik elke zaterdag een stukje van de stad ontdekt. Gisteren kwam Heidi met ons mee. Ze komt uit Canada en is hier om uit te zoeken of ze als journalist kan bijdragen aan het werk van onze organisatie. Onze organisatie heeft meer vacatures in de aanbieding dan alleen linguistisch werk (gelukkig :)). Als journalist zou Heidi haar skills kunnen gebruiken om naar de verschillende projecten te reizen en verslag te schrijven van hun werk. Dit verslag gaat dan naar de sponsors in westerse landen. Het is een specifieke PR-taak waar de bijbelvertalers zelf (locals en collega’s) minder kaas van hebben gegeten.

We hebben met Heidi een grote stupa (boeddhistische tempel) bezocht.  Het had weer een hele andere sfeer dan sommige hinduïstische tempels: minder nep-gidsen die een slaatje uit een westerling willen slaan en minder viezigheid. Het was een veel simpeler gebouw dan de met gedetailleerd houtwerk versierde hindutempels.

Er zijn kamers met enorme ronddraaiende gebedsmolens, waar mensen langslopen om hun gebeden op te zeggen.


Leuk om hier toerist te kunnen spelen, ook al voel ik me geen toerist. Of misschien wil ik geen toerist zijn! Als ik rijke toeristen zie steken zij af tegen de armoede of de hopeloosheid van dit land. De politiek die vast zit in oude machtsverhoudingen, het fatalisme dat in kleine details verweven zit. Dan merk ik dat ik hier zoveel mogelijk naast de mensen wil staan zonder het over te nemen omdat ik het wel zou weten.

Als je hier over straat loopt, zie je overal wel mensen zitten. Om te kletsen, om te kijken wat er op straat gebeurt. Omaatjes hangen uit het raam, terwijl ze een sigaretje roken.