Dit jaar hadden we een aangenaam normale Koningsdag, zelfs geen naschokje. Maya kwam samen met vriendjes via het green screen met Maxima en koning Willem op de foto.

Het was wel een week waarin je extra nadenkt over de aardbeving van vorig jaar, en wat het voor effect heeft gehad. In de eerste plaats voor dit land: de meer dan 8000 mensen die overleden, de economie die helemaal plat lag, het verwoeste werelderfgoed, en nog meer ellende. Dat werd gevolgd door een gesloten grens met het buurland, met de gas-, benzine- en medicijntekorten die dat veroorzaakte.  Je krijgt tegelijk respect voor het onverwoestbare doorzettingsvermogen van de locals hier en een down gevoel over het fatalisme en het opkomen voor het hachje van je eigen groep.

In de maanden na de aardbeving, toen we in Nederland bijkwamen van de nare en enge ervaringen, vond ik het niet altijd makkelijk om motivatie te vinden om weer terug te gaan naar de ‘plek des onheils’.  Het was ook een zoektocht met/naar God: wat betekent het voor hoe ik Hem zie als hij mij en degenen van wie ik houdt niet perse veilig zal houden? Waarom ben ik zo bevoorrecht om als rijke Nederlander geboren te worden en waarom is het leven van zoveel locals verwoest, terwijl ze al zo weinig hebben?

Ondanks alle stress en tranen is het afgelopen jaar ook enorm verrijkend geweest. Gods leiding die we ervoeren in gesprekken met verschillende (oud)zendelingen in Nederland over hoe je ‘roeping’ – de diepe overtuiging dat God ons de mogelijkheid en gaven heeft gegeven om ons werk op deze plek te doen, en dat dat werk zinvol is – je ook vertrouwen geeft dat ‘no matter what’ het goed is om te gaan.  Het heeft ons (werk)leven hier en ons geloof een enorme diepgang gegeven, door opnieuw heel bewust ervoor te kiezen. God heeft die keuze in onze beleving ook bevestigd door ons allebei in nieuwe /uitgebreide werkposities te zetten waarin we onze talenten en ervaring goed kunnen inzetten. Daarmee zagen we een glimp van de impact waarvoor God je wil gebruiken: Klaas in pastorale gesprekken met een collega die in een geloofs-dip zat, hoe hij onze organisatie kon leiden in het nadenken over onze missiologie (waarom we doen wat we doen en hoe dat in Gods koninkrijk past),  Dineke in het coachen van een collega in wiens leven grote veranderingen kwamen, het opzetten van een member care netwerk tussen verschillende organisaties. Het is tof om zo bij te dragen aan het welzijn van onze organisatie. Een organisatie die daardoor gezonder is, en haar werk kan blijven doen. Zoals het trainen van locals om in hun eigen taal mensen door verhalen te helpen met traumaverwerking. Of de nieuwe vertaling van Gods woord die afgerond werd vorige maand.  Het opleiden van onderwijzers in afgelegen gebieden om in de taal van hun ethnische groep les te geven, zodat de kinderen de lesstof ook echt begrijpen. Het ondersteunen van lokale partnerorganisaties in vertaalwerk, op financieel, academisch en planning gebied.

We zouden graag jullie als onze achterban even op bezoek hebben. Om je voor te stellen aan Laxmi, en Sham, en Jen, en Amos. Al die mooie mensen die God heeft laten weten dat ze Zijn kinderen zijn. En die met onze organisatie meewerken, of door ons werk gezegend zijn in hun reis met God. Dan zou het meer worden dan woorden en plaatjes op onze blog.

Maar zoals Gods Geest hier werkt, zo werkt hij ook bij jullie. Jullie kennen hoe hij zonder woorden, door een diep weten, of door een lied of preek, of een vriendelijke opmerking van een vriendin een stukje van zichzelf laat zien. Dat Hij ons laat weten dat Hij er nog steeds is. Dat de groei van zijn Koninkrijk niet stopt, door niets.

Bedankt dat jullie het werk van onze organisatie via ons mogelijk maken, door jullie giften en gebed. Gisteren lazen we op onze bijbelstudie een stuk uit Fillipenzen 4:

15 Beste Filippenzen, u weet immers nog goed dat in het begin van mijn werk voor de verbreiding van het goede nieuws u de enige gemeente was, die mij geregeld een gift stuurde nadat ik uit uw streek, Macedonië, vertrokken was. 16 Zelfs toen ik in Thessalonica was, hebt u mij nog twee keer iets gestuurd om mij te helpen. 17 Nu gaat het mij niet om de gift op zich, maar wel om uw goede werk waardoor uw hemelse beloning steeds groter wordt. 18 Ik heb de hele gift ontvangen en heb momenteel meer dan voldoende. Voorlopig kom ik niets tekort nu Epafroditus mij uw gaven heeft overhandigd. Zij zijn een heerlijk geurend offer, aangenaam voor God. 19 Mijn God zal uit Zijn rijkdom in Christus Jezus u alles geven wat u nodig hebt.

God geeft jullie wat jullie nodig hebben, net zoals wij dat via jullie ontvangen. Dan dragen we allemaal ons eigen steentje bij.