Op de dagen dat Klaas en ik allebei werken, fietsen we ´s morgens met z´n allen naar het kinderdagverblijf waar Maya en Boaz heengaan. Onderweg gaan mensen op de motor langzaam naast ons rijden om met hun mobieltje video´s maken van de hele familie op de fiets, maar die negeren we maar. Die aandacht voor ons als witte rariteit is soms een beetje vermoeiend. Maya kijkt gedecideerd de andere kant op of schreeuwt ‘No!!’ omdat ze te vaak aangestaard wordt op straat. Boaz is het nog niet zat en grijnst lieflijk terwijl ‘ie onderuitgezakt in zijn stoeltje zit. Locals gaan hier met de hele familie (vader, moeder, 2 of meer kinderen) samen op één motor naar school en werk. Daar zouden wij dan wel weer een filmpje van willen maken. We houden onze neus dicht voor de enorme zwarte wolken uitlaatgassen van de vrachtauto die naast ons de heuvel opklimt. Ik denk weer eens, ‘misschien moet ik toch ‘es smog-mondkapjes voor ons aanschaffen’.

Eenmaal op school staan er 4 juffen in de tuin klaar om de kinderen te ontvangen. Er zijn haast geen openbare speeltuinen in onze stad, dus Maya en Boaz rennen meestal hard naar de trampoline, schommels en glijbanen. Als we de kids ’s middags weer ophalen, heeft Boaz regelmatig de lunchsporen nog op zijn shirt (of, zoals vorige week, op zijn oren). Hij eet thuis niet zo graag warm eten, maar op school (onder groepsdruk?) wel. Hij eist zelfs eten van het bord van juf. Op school eten ze meestal typisch lokale gerechten, zoals dal bhat (rijst met een groentecurry en linzensaus).

Rond een uur of 12.30 rijd ik vanaf kantoor weer naar het kinderdagverblijf om Boaz op te halen (Maya blijft nog 2 uurtjes langer). Met zijn rode haar, blauwe ogen, hangwangetjes en blije koppie valt hij wel op, en de juffen knuffelen ‘m graag. Als we vertrekken zegt hij ‘Tek joe tiesjuh!’ (‘Thank you teacher!’) en werpt hij kushandjes.

Ik ga naar huis, leg Boaz voor een dutje op bed en werk nog even verder op mijn laptop.

Daarna haal ik Maya op. Ze vindt het lastig om in detail te vertellen wat ze allemaal gedaan heeft op school, maar zingt de nieuwe liedjes en doet danspasjes voor die ze geleerd heeft. Ook vind ze het erg leuk om te tekenen, en cijfers en letters aan te wijzen. Maya zingt sowieso graag, en aan haar zelfverzonnen liedjes kan je horen waar ze mee bezig is. Zoals gisteren, toen ze een liedje voor haar nieuwe fiets zong: ‘Happy birthday, nieuwe blauwe fiets!’. Nog even oefenen, en dan mag ze zelf op de fiets naar ‘school’!